Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2011

Αυτοί που λέν πως είναι "λαϊκισμός" να μιλάς για το φαΐ...
...έχουν κιόλας φάει!!!


Τη στιγμή που παιδιά φτάνουν να λιποθυμούν σε σχολεία και παραδέχονται με δυσκολία πως είναι γιατί δεν έχουν φάει...

Που σε σχολεία αναφέρονται περιπτώσεις παιδιών στο Μεσολόγγι χλωμών από ασιτία... που τρέφονταν μόνο νερο!!! Και μάλιστα όχι σε φτωχογειτονιές!


Που ακόμα και οι γιατροί του κόσμου κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου ζητώντας βασικά είδη διατροφής - όχι για τρίτες χώρες- αλλά για συμπολίτες μας...

Που δεν υπάρχει πλέον κάδος.. που να μη γίνεται τόπος συγκέντρωσης και αναζήτησης τύχης των  ταλαίπωρων!!

Το υπουργείο κατηγορεί για "λαϊκισμό" όποιον τολμά μιλήσει για τα αυτονόητα!

Αυτό πια παραείναι θράσος! 

Εντάξει, μπορεί να μην είμαστε δημοσιαγράφοι...,αλλά ακόμα κι αν  θέλουμε να πιστέψουμε το  υπουργείο, πού αλλού μπορεί να οδηγεί η πολιτική τους, αν όχι στην εξαθλίωση και στην πείνα;

Όταν ο μισθός των 700€ τείνει να γίνει, όχι κατώτατος,... αλλά ανώτατος- και όχι μόνο για τη νέα γένια-  με βάση περικοπές και χαράτσια, όταν η κυβέρνηση έχει βάλει στόχο να "εξαφανίσει" όσο γίνεται περισσότερους εργαζόμενους με το σύνθημα "ένας εργαζόμενος ανα οικογένεια"... πολύ φυσικό μας φαίνεται τα παιδιά αυτών των οικογενειών να μην έχουν ακόμα και να φάνε!  Για τί από όλα να πρωτοφτάσει, δηλαδή, ο ένας το πολύ και πενιχρός μισθός ανά οικογένεια: για τα βιβλία που μας αναγκάζουν να αγοράσουμε, για το ρεύμα που αυξάνεται, για τα 5 τουλάχιστον εύρω που πρέπει να δώσει κάθε φορά που θα χρειαστεί να πας στο νοσοκομείο, για τα τρόφιμα που συνεχώς αυξάνεται η τιμή τους; Πού είναι, λοιπόν, το περίεργο; Στο ότι συμβαίνει ή ότι αποκαλύπτεται;

Τελικά όλοι αυτοί που κάνουν πως δεν ξέρουν... ένα πράγμα μας θυμίζουν. Τον εγκληματία που πρώτος βιάζεται να αποδείξει όχι την αθωότητα του - γιατί αυτήν είναι σίγουρος ότι δεν μπορεί να την υπερασπιστεί- αλλά το ότι το έγκλημά του δεν έγινε ποτέ!

Για άλλη μια φορά απδεικνύονται αδίστακτοι και εγκληματικοί! Τώρα, όμως, που μάθαμε να αγωνιζόμαστε δε θα αφήσουμε αυτήν την πολιτική να περάσει έτσι. Όπως παλέψαμε για το βιβλίο, θα παλέψουμε και για τα πιο στοιχειώδη... για το φαΐ στο τραπέζι εμάς και των οικογενειών μας. Όπως δείξαμε αλληλεγγύη σε κάθε συμμαθητή μας  που αγωνίστηκε, ακόμα παραπάνω συλλογικά θα αγωνιστούμε για το δικαίωμά μας στη ζωή! Κι όσοι αυτό το λεν "λαϊκισμό".. είναι γιατί είναι κιόλας χορτάτοι!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου