Διαχρονική έρευνα διαχρονικής... ταξικότητας!

Διαβάσαμε στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία της 20ής Μάρτη  το παρακάτω άρθρο σχετικά με την κοινωνική σύνθεση των εισακτέων στην τρίτη βαθμίδα. Δεν πρόκειται για τίποτε άλλο παρά για την αποτύπωση με νούμερα και ποσοστά της πραγματικότητας που ήδη γνωρίζαμε και αντιμετωπίζουμε καθημερινά εδώ και χρόνια... Αυτό που ο κάποτε υπουργός Παιδείας Γ. Αρσένης είχε ομολογήσει: Ο γιος του εργάτη θα γίνεται εργάτης και ο γιος του γιατρού θα γίνεται γιατρός... Δηλαδή, η εκπαίδευση σε μια ταξική κοινωνία δεν μπορεί παρά να είναι επίσης ταξική.
Από τα χρόνια του Αρσένη έχει περάσει πια πολύς καιρός. Το δόγμα του, το δόγμα ενός ολόκληρου συστήματος συνέχισε να παίρνει σάρκα και οστά και η εκπαίδευση των λίγων κι εκλεκτών να μεγαλώνει τους φραγμούς για τα παιδιά των λαϊκών και φτωχότερων στρωμάτων. Κι ύστερα ήρθε το ΔΝΤ, τα απανωτά Μνημόνια και μαζί τους η εξαθλίωση ολοένα και μεγαλύτερων κομματιών του λαού και της νεολαίας. Η κοινωνία των Μνημονίων και της υποταγής, υπαγορεύει το αντίστοιχο σχολείο της. Που θα είναι τόσο "νέο" όσο παλιά είναι και η ιστορία της ταξικότητας που περιγράφει η έρευνα, που θα είναι τόσο "καινοτόμο" όσο και το σχολείο των παππούδων μας. Που θα διαιωνίζει στις φωνές μας και τους αγώνες μας το σύνθημα ΟΧΙ ΠΑΙΔΕΙΑ ΓΙΑ ΛΙΓΟΥΣ ΚΙ ΕΚΛΕΚΤΟΥΣ, ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΤΑΞΙΚΟΥΣ ΦΡΑΓΜΟΥΣ!