Ανταπόκριση από τη μαθητική πορεία στη Θεσσαλονίκη στις 2 Νοέμβρη

Μαζική ήταν η συμμετοχή και των μαθητών της Θεσσαλονίκης (είτε οργανωμένα σα σχολεία, είτε σαν ομάδες) στο πρώτο πανελλαδικό μαθητικό κάλεσμα, στις 2 Νοέμβρη. Πάνω από πεντακόσιοι μαθητές και κάποιοι καθηγητές συγκεντρώθηκαν στις 12μμ στο Άγαλμα Βενιζέλου και ξεκίνησαν την πορεία τους προς το Υπουργείο Μακεδονίας- Θράκης, μέσα από κεντρικούς δρόμους της πόλης. Μια πορεία που μέσα από τον παλμό και τη ζωντάνια της, έδειξε για άλλη μια φορά της δυνατότητες των «παιδιών», όταν αγωνίζονται για το μέλλον τους.

Ήδη από την αρχή της σχολικής χρονιάς, δεκάδες σχολεία στην πόλη είχαν προχωρήσει σε κινητοποιήσεις (κατάληψη, αποχή) λόγω των ελλείψεων σε καθηγητές, βιβλία και υποδομές. Προβλήματα που αποτελούν μια πρώτη γεύση από τα μέτρα που φέρνει το τρίτο μνημόνιο στην εκπαίδευση, αλλά και γενικότερα στα δικαιώματα του λαού. Κινητοποιήσεις που βρήκαν απέναντί τους σύσσωμο τον κρατικό μηχανισμό (αστυνομία, εισαγγελείς) αλλά και τις διευθύνσεις των σχολείων (αποβολές, απειλές για ποινές), σε μια προσπάθεια φίμωσης των δίκαιων αιτημάτων τους. Παρά το κλίμα τρομοκρατίας που δημιουργήθηκε τις προηγούμενες μέρες, οι μαθητές φύγαν από τα σχολεία τους (οι περισσότεροι το αποφάσισαν το πρωί της ίδιας μέρας) και κατέβηκαν στο δρόμο να διεκδικήσουν το δικαίωμά τους στη δωρεάν και δημόσια εκπαίδευση.

Στην πορεία συμμετείχε και η Μαθητική Αντίσταση, μοιράζοντας προκηρύξεις που καλούσαν τους μαθητές να ζωντανέψουν τα όργανά τους (πενταμελή, δεκαπενταμελή), σε αγωνιστική κατεύθυνση, απέναντι στο σχολείο των λίγων και εκλεκτών και των εντεινόμενων ταξικών φραγμών που χτίζει η κυβέρνηση, όντας πιστή στις εντολές ΕΕ-ΔΝΤ .

Την πρωτοβουλία για τη διαδήλωση την είχε πάρει η ΚΝΕ, κάτι που ήταν εμφανές στα συνθήματα που ακουγόντουσαν, όσο και στο κείμενο που μοιράζονταν. Αιτήματα που δεν ανταποκρίνονται στις πραγματικές ανάγκες της μαθητικής νεολαίας, όπως διαμορφώνονται από την επίθεση του συστήματος. Στα αρνητικά τις χθεσινής προσπάθειας ήταν και η αδυναμία ενός ουσιαστικού συντονισμού των σχολείων, παρ’ ότι ακολούθησε μαθητικό συντονιστικό στο εργατικό κέντρο. Κύρια ευθύνη της «διοργανώτριας» ΚΝΕ, η οποία έθεσε ως προαποφασισμένη τη συμμετοχή του συντονιστικού στις κινητοποιήσεις των επομένων ημερών με το ΜΑΣ και το ΠΑΜΕ, περιορίζοντας τη συζήτηση σε οργανωτικά θέματα.

Είναι μεγάλο στοίχημα για το μαθητικό κίνημα, στις σημερινές συνθήκες που το σύστημα προσπαθεί να διαμορφώσει το σχολείο των «λίγων και εκλεκτών», να σταθεί στα πόδια του και να συγκροτηθεί μέσα από τα όργανά του, κόντρα σε αυταπάτες και σε λογικές ανάθεσης. Να βρεθεί στο δρόμο μαζί με τους φοιτητές, τους καθηγητές, τους γονείς και να αντισταθεί στο μαύρο μέλλον, που ετοιμάζουν στο λαό. Σ’ αυτή την κατεύθυνση θα προσπαθήσει να συμβάλει και η Μαθητική Αντίσταση, εντείνοντας την παρέμβαση της στα σχολεία της πόλης ενόψει και της 17 Νοέμβρη.