Η έκθεση/απάντηση μιας μαθήτριας του Λυκείου Σητείας στο Υπουργείο Παιδείας

Το Υπ. Παιδείας έστειλε εντολή να γράψει ένας μαθητής από κάθε Λύκειο μια έκθεση
με θέμα το κοινοβούλιο και τους τρόπους βελτίωσής του και να σταλεί σε αυτό. 

Η συγκεκριμένη μαθήτρια βγήκε..συνειδητά.. εκτός θέματος...ανοίγοντας πολύ πιο ουσιαστικά τελικά ζητήματα

ΘΕΜΑ: «Το Καινοβούλιο εκλέγεται από τους πολίτες για να εκφράζει τη δημοκρατική τους βούληση, να προασπίζει και να προωθεί το δημόσιο και εθνικό συμφέρον. Αφού λάβετε υπόψην σας τα παραπάνω, να γράψετε ένα άρθρο στο οποίο θα εκφράζετε τη γνώμη σας για το ελληνικό Κοινοβούλιο και θα προτείνετε τρόπους βελτίωσης του ρόλου του, αν κρίνετε πως αυτό είναι αναγκαίο.»

Καταρχήν, θέλω να ενημερώσω τον αναγνώστη -όποιος κι αν είναι αυτός- ότι θα κινηθώ εκτός θέματος. Βλέποντας ότι το θέμα αφορά την πολιτική είναι σχεδόν αδύνατο να κρατήσω το μυαλό μου καθαρό και νηφάλιο. Οργή και θυμός ξεσπάνε μέσα μου. Και να φανταστώ αυτό δεν γίνεται μόνο σε μένα. Διαβάζοντας παραπάνω ότι το Κοινοβούλιο «προωθεί το δημόσιο και εθνικό συμφέρον» γέλασα. Είναι ειρωνία! Ποιο δημόσιο; Ποιο εθνικό συμφέρον; Ελάτε! Πείτε την αλήθεια! Όλα γίνονται για να χορταίνουν οι λίγοι. Οι πλούσιοι να χαίρονται τα κέρδη που οι φτωχοί εργαζόμενοι χύνουν ιδρώτα για να τα βγάλουν. Η πλουτοκρατία και ο καπιταλισμός ακμάζουν στην Ελλάδα! Για ποιο «δημόσιο και εθνικό συμφέρον» μου μιλάτε; Μήπως εννοείτε το συμφέρον των πολιτικών; Και τι πολιτικών! Λαμόγια οι περισσότεροι…
Οι σκέψεις μου είναι τελείως ανοργάνωτες μέσα στο κεφάλι μου. Θέλω να εκφράσω την οργή, την απογοήτευση, τη θλίψη που μου προκαλούν οι πολιτικοί της Ελλάδας. Αν είχα έναν από αυτούς μπροστά μου, θα τον ρώταγα: Με ποιο δικαίωμα γκρεμίζεις τα όνειρα και τις φιλοδοξίες μου; Γιατί ενώ θα έπρεπε να με υπερασπίζεσαι, παλεύεις να μου κόψεις τα πόδια; Γιατί υπάρχει τόσο ψέμα; Γιατί είμαι αναγκασμένη να ζήσω σε ένα σύστημα που φθίνει; Πού είναι η παρρησία που πρέπει να σας χαρακτηρίζει;
Μας μιλάτε για οικονομική κρίση… Κόβετε μισθούς, kόβετε συντάξεις. Κλέβετε χρήματα από την εργατική τάξη, τα οποία χρειάζονται για βιοποριστικές ανάγκες… Εσείς τι βάλατε από την τσέπη σας; Τίποτα δε βάλατε! Δεκάρα τσακιστή! Και αν συγκεντρώσουμε τις περιουσίες των υπεύθυνων γι αυτήν την κατάσταση, είναι σίγουρο ότι η Ελλάδα θα ξεχρεώσει όχι μία αλλα δέκα φορές! Αλλά ναι… ναι… Ο Καπιταλισμός σας δεν το επιτρέπει αυτό… Ο μαύρος φασισμός σας δεν δέχεται να σκύψει το κεφάλι… Πάντως τη δουλειά σας την ξέρετε καλά. Ξέρετε να λέτε ψέματα και να φιμώνετε το λαό. Όμως αυτός δεν είναι χαζός. Κάποια μέρα το ποτήρι θα ξεχειλίσει. Ήδη το νερό βρίσκεται στο χείλος… και τότε οργισμένος ο λαός θα ξεσπάσει, θα πάρει φόρα και θα σας ισοπεδώσει όλους! «Όπου δεν πίπτει λόγος, πίπτει ράβδος». Κάποια μέρα, εμείς οι εργάτες θα σας εκδικηθούμε.. Θα διεκδικήσουμε τα δικαιώματά μας! Θα εφαρμόσουμε τον πολυπόθητο Σοσιαλισμό! Την πολυπόθητη άμεση λαοκρατία, ελευθερία! «Χαίρε, ώ χαίρε λευτεριά»! Να ξέρετε ότι αυτό που σε εσάς φαντάζει ουτοπία, σε εμάς είναι όραμα το οποίο θα πραγματοποιηθεί αργά ή γρήγορα! Όταν θα γίνει η τελευταία επανάσταση, το αίμα σας θα ποτίσει τα εδάφη που εσείς οι ίδιοι μαυρίσατε και μουχλιάσατε. Μας φοβάστε! Γι αυτό και μας φιμώνετε. Γιατί ξέρετε ότι λέμε την αλήθεια…
Όσο συνεχίζω αυτήν την «έκθεση» ξέρω ότι δεν θα με οδηγήσει πουθενά. Ξέρω ότι θα διαβαστεί από καθηγητές του σχολείου μου και μονο, οπότε καλύτερα να σταματήσω εδώ, αφού δεν έχει νόημα… Είναι ειρωνία να ρωτάνε την άποψή μου για τέτοια θέματα ενώ ξέρω ότι στην πραγματικότητα δεν ενδιαφέρεται κανείς. Τι θέλουν να δείξουν με αυτό; Ότι -και καλά- ενδιαφέρονται; Σαχλαμάρες! Να και άλλο ένα παράδειγμα φίμωσης της νεολαίας… Ξέρω ότι το κείμενο αυτό πιθανό είναι να μη διαβαστεί και καθόλου, αφού είναι εκτός θέματος. Όμως εγώ φεύγω νιώθοντας ικανοποιημένη που έγραψα τα πιστέυω μου και δε χειραγωγήθηκα γράφοντας τίτλους και τυποποιημένες, έτοιμες ιδέες και εκφράσεις όπως οι περισσότεροι από τους συμμαθητές μου..
Χαιρετώ!