Τα φαινόμενα, οι αιτίες τους και οι πραγματικοί ένοχοι
Μια χαρά την κάνει τη δουλειά του το σύστημα.
Υπόσχεται σε εμάς τους μαθητές μια ζωή κόλαση. Που θα πρέπει να αντέξουμε ένα σχολείο εξεταστικό κάτεργο, με Τράπεζες Θεμάτων, Ελάχιστες Βάσεις Εισαγωγής, ποινικοποίηση των καταλήψεων, Εσωτερικούς Κανονισμούς σχολείων, ξεθέωμα σε σχολεία και φροντιστήρια, φτηνά μεροκάματα στη λεγόμενη μαθητεία. Για να είμαστε έτοιμοι να πάμε σε μισοδουλειές χωρίς δικαιώματα ή σε σχολές που θα μας διαγράφουν όποτε θέλουν.
Στρώνει σε εμάς τους εκπαιδευτικούς μια άθλια δουλειά. Να τρέχουμε σε δέκα σχολεία, να διατασσόμαστε να κάνουμε τη βρώμικη δουλειά του κόφτη των μαθητών και του απεργοσπάστη (μέσω τηλε-«εκπαίδευσης») των μαθητικών καταλήψεων, να μην πάρουμε ποτέ σύνταξη, να αναγκαζόμαστε να κατηγοριοποιήσουμε μέσω της λεγόμενης «αξιολόγησης» τα σχολεία μας και τους συναδέλφους μας.
Και μας δέρνουν όλους τα ΜΑΤ τους, μαθητές και εκπαιδευτικούς όταν βγούμε στο δρόμο, αντισταθούμε και διεκδικήσουμε. Και φτιάχνουν εναντίον μας σιδηρόφρακτους νόμους για να μην σηκώσουμε κεφάλι.
Και κράζουν τα κοράκια του συστήματος. Λένε σε εμάς τους μαθητές: «Φταίνε οι εκπαιδευτικοί σου που δεν είναι αξιολογημένοι». Και λένε σε εμάς τους εκπαιδευτικούς: «Φταίνε οι μαθητές σου που είναι αλήτες».
Και η ζωή «προχωράει». Και καθηγητές χτυπάνε μαθητές. Μαθητές χτυπάνε καθηγητές ή δέρνονται μεταξύ τους. Γονείς μηνύουν δάσκαλους και καθηγητές με το παραμικρό.
Και το σύστημα και το Υπουργείο του τρίβουν τα χέρια τους. Απολύουν καθηγητές με βασιλικά διατάγματα και φτιάχνουν την ίδια στιγμή Εσωτερικούς Κανονισμούς αξιολόγησης σχολείων και πειθάρχησης των μαθητών.
Όμως, δεν είμαστε ρεπλίκες ανθρώπινων όντων ούτε λοβοτομημένα ανθρωπάκια τηλεοπτικών ριάλιτι. Ξέρουμε ότι τα φαινόμενα έχουν αιτίες. Ξέρουμε ότι η καθημερινή βία που παράγεται στις γειτονιές, στις πλατείες, στους χώρους δουλειάς και στα σχολεία είναι αποτέλεσμα της επίσημης –με γραβάτες- βίας του συστήματος. Είναι το αποτέλεσμα που γεννά μια κοινωνική δομή που αναπνέει και ζει πάνω στην καταπίεση και την εκμετάλλευση των πολλών από τους λίγους. Της πολιτικής που θέλει να συντρίψει κάθε δικαίωμα για τους εργαζόμενους και τη νεολαία.
Και ξέρουμε ακόμα ότι αυτή η τυφλή και επικίνδυνη βία θα αυξάνεται όσο η αγανάκτηση για το παρόν μας αλλά και το μέλλον που μας επιφυλάσσουν δεν βρίσκει υγιή διέξοδο στους αγώνες.
Δεν τσιμπάμε στον εμφύλιο ανάμεσα στα θύματα. Ο εχθρός δεν είναι δίπλα μας. Είναι πάνω μας…
Κοινοί αγώνες εκπαιδευτικών και μαθητών ενάντια στην αξιολόγηση, στους φραγμούς στις σπουδές, στην Τράπεζα Θεμάτων, στην Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής. Παλεύουμε μαζί για δουλειά, σπουδές και ζωή με δικαιώματα και ελευθερίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου