Λέβητες σκάνε, σοβάδες πέφτουν στα σχολεία μας, οροφές
αστικών πέφτουν, λεωφορεία παίρνουν φωτιά , τρένα συγκρούονται…και σήμερα ένας
συμμαθητής μας στο γυμνάσιο Ζωσιμαίας έπεσε από ύψος 6 μέτρων επειδή η
περίφραξη στην αυλή του σχολείου του υποχώρησε. Δεν εμπιστευόμαστε τις ζωές μας
στα χέρια τους!
Αφήνουν τα σχολεία μας
κακοσυντηρημένα και ερειπωμένα ενώ κάθε φορά που κάποιο ατύχημα συμβαίνει
εξαιτίας της δολοφονικής πολιτικής τους, το παίζουν ανήξεροι. Κινδυνεύουμε
καθημερινά και αυτοί κάνουν πως δεν το βλέπουν. Να μην περιμένουμε να
θρηνήσουμε κανένα συμμαθητή μας ! Να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας!
Οι υποκρισίες τους δεν μας πείθουν,
μας εξοργίζουν!
Κυβέρνηση και σύστημα διατυμπανίζουν ότι κάνουν τα πάντα για
την αναβάθμιση της εκπαίδευσής μας αλλά δεν μας πείθουν. Έχουν περάσει τόσους
νόμους που αποδεικνύουν ακριβώς το αντίθετο! Πηγαίνουμε σε σχολικές υποδομές
από τις οποίες δεν ξέρουμε αν θα γυρίσουμε σπίτι. Περνάμε όλη μας τη μέρα πάνω
από ένα βιβλίο για να μπούμε σε μια σχολή…αν βέβαια τα καταφέρουμε. Γιατί για
να γίνει αυτό πρέπει να ξεφύγουμε από τους κόφτες της Τράπεζας Θεμάτων και της
Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής. Κόφτες που δεν μπήκαν τυχαία αλλά ακριβώς για να
έχουμε ακόμα λιγότεροι την δυνατότητα να περάσουμε στο Πανεπιστήμιο.
Μας θέλουν πειθαρχημένους. Για
σήμερα, για αύριο, για μια ζωή!
Δεν εμπιστευόμαστε το μέλλον μας σε αυτούς που μας στοιβάζουν
σε σχολικές υποδομές από τις οποίες δεν ξέρουμε αν θα γυρίσουμε ζωντανοί. Σε
αυτούς που μας έχουν κάνει να τρέχουμε από το ένα φροντιστήριο στο άλλο. Σε
αυτούς που τσαλαπατάνε τα όνειρά μας. Δεν έχουν τίποτα να μας τάξουν! Ούτε
σπουδές, ούτε δουλειά, ούτε ελπίδες. Πρέπει να εμπιστευτούμε τις δικές μας
δυνάμεις!
Να κερδίσουμε το μέλλον που μας
κλέβουν!
Το έγκλημα του συστήματος στα Τέμπη μας έβγαλε κατά χιλιάδες
στους δρόμους. Μας έδειξε ότι για αυτούς οι ζωές μας δεν μετράνε. Οι μαζικές
διαδηλώσεις που ακολούθησαν όμως απέδειξαν και κάτι ακόμα. Και αυτό ,συμμαθητή,
είναι πως μας φοβούνται γιατί μπορούμε να τους χαλάσουμε τα σχέδια! Μας
φοβούνται και μας χτυπάν όπου πάμε να σηκώσουμε κεφάλι. Αλλά δεν θα τους
περάσει. Για να μην ζούμε με τον φόβο της επόμενης μέρας, για να πάρουμε
πίσω ό,τι μας στερούν πρέπει να ξεσηκωθούμε. Να κάνουμε συνελεύσεις,
καταλήψεις, διαδηλώσεις. Να γυρίσουμε τον τροχό. Να τρέμουν αυτοί για το τι θα
φέρει το αύριο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου