Οι μαθητές μιλούν για το Πολυτεχνείο...Το Πολυτεχνείο ζει στις ψυχές των μαθητών!

Έφτασε η μέρα..

Ναι, είναι 17 Νοεμβρίου ξανά..

Όσα χρόνια κι αν περάσουν εκείνη η μέρα θα ζωντανεύει όλο και περισσότερο στις ψυχές και τα μυαλά μας.

Καθώς τότε η χούντα, το τέρας του φασισμού, το δημιούργημα του Αμερικάνικου Ιμπεριαλισμού φουντώνε και γινόταν ολοένα και πιο τρομακτικό, υπήρχαν παιδιά που δεν τρόμαξαν. Ήταν μαθητές, φοιτητές, οι γονείς και οι οικογένειες τους, η εργατιά, οι εργαζόμενοι της χώρας. Ήταν ένας ολόκληρος λαός που γνώριζε ποιον πολεμά. Γνώριζε ποιος του καταπατά όλα τα δικαιώματα, ποιος τον τρομοκρατεί και προσπαθεί να τον καταστείλει. Αγωνιζόταν ο λαός μας με ανδρεία. Τον φοβούνταν τον λαό μας, επειδή γνώριζαν τη δύναμη του, την αυταπάρνηση που δείχνει σε στιγμές σαν και αυτές. Αμολήσαν λοιπόν, τα τανκς τους, τα όπλα τους και τα παιδιά που είχαν πνίξει μες το ψέμα και τα κάναν δολοφόνους. Σε ένα βράδυ ο αδερφός σκότωσε τον αδερφό υποτάσσοντας το πνεύμα του στο τέρας του Ιμπεριαλισμού που κουνούσε και πάλι το δάχτυλο επιδεικτικά. Σε ένα βράδυ χάθηκαν ζωές ανθρώπων που αγωνίζονταν για τη λευτεριά, για τα ιδανικά τους, για όλες τις αξίες που τους χαρακτήριζαν.

Μα δεν ήταν μόνο εκείνο το βράδυ.. Πόσες νύχτες, πόσες μέρες ακολούθησαν που δεν σταματήσαμε να μετράμε χαμένες ζωές αγωνιστών, χαμένες ζωές ηρώων που κανείς ποτέ δεν θα μάθει. Πόσο στενάχωρο είναι που ακόμα μετράμε. Αν το αναλογιστεί κανείς, το πολυτεχνείο δεν έχει τελειώσει, ακόμα μας τσακίζει ο Ιμπεριαλισμός, ακόμα καταπατούν τα δικαιώματα μας, ακόμα μας τρομοκρατούν. ΑΚΌΜΑ ΜΑΣ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ!

Αν όμως τα αιτήματα του πολυτεχνείου παραμένουν τόσο επίκαιρα, ήρθε η ώρα να ζωντανέψουμε και τον αγώνα του, που δεν έχει λάβει τέλος ακόμα. Ας βγούμε στους δρόμους, ας εμπνευστούμε από την ανδρεία και την αυταπάρνηση εκείνων των παιδιών! Το πολυτεχνείο ζει! Σε αγώνες μας καλεί!

Υ.Γ.: Σε αυτό το πολυτεχνείο, της 17 Νοεμβρίου του 2016, πρέπει να δυναμώσουν τα αγωνιστικά μας φρονήματα. Αυτή τη στιγμή αγωνιστές της ΑΤΙΚ διώκονται για τη πολιτική τους δράση και για τον αγώνα τους. Αυτή τη στιγμή οι λαοί αυτού του κόσμου καταπιέζονται, καταστέλλονται οι ελευθερίες τους, και και ζουν βάναυσες καθημερινότητες για τα συμφέροντα λίγων και εκλεκτών. Για να βρούμε το δίκιο μας, για να διεκδικήσουμε το καλύτερο αύριο που μας ανήκει, ας βγούμε στον δρόμο! Να μην λείψει κανείς από την πορεία του πολυτεχνείου, και από τους υπόλοιπους λαϊκούς αγώνες. Να μην σταματήσει κανένας μας να παλεύει μέχρι να δημιουργήσουμε τη κοινωνία που θα μας χωράει και θα μας αρμόζει.

Α.Ν.