Με καταλήψεις σχολείων και κλείσιμο δρόμων μαθητές γονείς και εκπαιδευτικοί έχουν ξεκινήσει τον αγώνα τους ενάντια στις συγχωνεύσεις -ουσιαστικά καταργήσεις- των σχολείων τους. Στη Ματαράγκα, στην Ιτέα, στο Αγναντερό, στη Μαγούλα, στο Κέδρο, στο Καλλιφώνι και στο Μουζάκι, γυμνάσια, λυκειακές τάξεις και ΕΠΑΛ θα εξαφανιστούν από τον σχολικό χάρτη.
Παρά τη μεθόδευση από τη μεριά της Δ/νσης Β/θμιας, που συνειδητά σιωπά και διαδίδει ότι δεν θα συμβεί κάτι σημαντικό προσπαθώντας να αποφύγει τις αντιδράσεις, γονείς, μαθητές και εκπαιδευτικοί δεν τσιμπάνε γνωρίζοντας τον σχεδιασμό της διοίκησης που θέλει να κλείσει το 20% περίπου των σχολικών μονάδων και έχουν ξεκινήσει κινητοποιήσεις για την αποτροπή αυτών των σχεδιασμών.
Παρά τη μεθόδευση από τη μεριά της Δ/νσης Β/θμιας, που συνειδητά σιωπά και διαδίδει ότι δεν θα συμβεί κάτι σημαντικό προσπαθώντας να αποφύγει τις αντιδράσεις, γονείς, μαθητές και εκπαιδευτικοί δεν τσιμπάνε γνωρίζοντας τον σχεδιασμό της διοίκησης που θέλει να κλείσει το 20% περίπου των σχολικών μονάδων και έχουν ξεκινήσει κινητοποιήσεις για την αποτροπή αυτών των σχεδιασμών.
Είναι θετικό ότι οι τοπικοί σύλλογοι γονέων επαναδραστηριοποιούνται, επιδιώκουν τον συντονισμό με δασκάλους και καθηγητές και φυσικά με άλλους συλλόγους που αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα, κάτι που επιβεβαιώνεται και από την επανεμφάνιση της ομοσπονδίας γονέων του νομού.
Στη φάση αυτή αξίζει να σημειώσουμε μερικά ζητήματα.
Είναι σίγουρα θετικό ότι υπάρχει κίνηση κόσμου για το ζήτημα αυτό. Θα πρέπει οι κινήσεις αυτές να συντονισθούν, να συνολικοποιηθούν στον κοινό στόχο-αίτημα όλων των γονέων μαθητών και εκπαιδευτικών του νομού: ΚΑΝΕΝΑ ΣΧΟΛΕΙΟ ΝΑ ΜΗΝ ΚΛΕΙΣΕΙ! Αυτό μας αφορά όλους και όχι μόνο αυτούς που εργάζονται ή φοιτούν στα συγκεκριμένα σχολεία.
Δεν μπορεί το ζήτημα αυτό να αφεθεί στα χέρια των τοπικών παραγόντων (βουλευτών, δημάρχων κ.λπ.). Ούτε η έκδοση ψηφισμάτων συμπαράστασης ούτε οι επερωτήσεις στη Βουλή μπορούν να αποτρέψουν το σάρωμα της δημόσιας εκπαίδευσης που επιχειρεί το υπουργείο. Μόνο η πάλη όλου του λαού με δυναμικούς αγώνες και μορφές πάλης μπορεί να φέρει τη νίκη.
Γιατί η νίκη μπορεί να έρθεί στο ζήτημα αυτό. Δεν είναι απλά ότι το δίκιο είναι με το μέρος μας. Είμαστε από την ίδια μεριά -μας βάζουν οι ίδιες οι εξελίξεις- δάσκαλοι, καθηγητές, γονείς και μαθητές (έρχονται και φοιτητές-σπουδαστές με αντίστοιχα προβλήματα), και αυτό το πλατύ μέτωπο με τον συγκεκριμένο στόχο πάλης μπορεί να ανατρέψει τους σχεδιασμούς της κυβέρνησης. Στοιχείο που θα επιδράσει γενικότερα θετικά σε όλα τα ζητήματα (οικονομικά, ασφαλιστικά, εκπαιδευτικά, υγείας κ.λπ.) Κυρίως γιατί θα έχει νικήσει.
Απαραίτητος όρος είναι η συσπείρωση καθηγητών και δασκάλων στην κατεύθυνση αυτή. Θετικά επέδρασε η κοινή συνέλευση των δύο κλάδων (για πρώτη φορά) την Παρασκευή 18/2. Αρκετοί εκπαιδευτικοί (πολύ περισσότεροι από όσους έρχονται στις γενικές συνελεύσεις της ΕΛΜΕ και του Συλλόγου Α/θμιας) συγκεντρώθηκαν μαζί και εκπρόσωποι συλλόγων γονέων συζήτησαν και κατέληξαν στη διοργάνωση παγκαρδιτσιώτικου συλλαλητηρίου για το ζήτημα των καταργήσεων των σχολείων. Είμαστε μπροστά στην υλοποίηση αυτής της απόφασης σαν αφετηρία της συνολικοποίησης του αγώνα που πρέπει να δοθεί.
Τέλος, παρά τα χαμηλά ποσοστά στην 48ωρη απεργία (14%-23% στην Α/θμια και 27% και 23% στην Β/θμια, την πρώτη και τη δεύτερη μέρα αντίστοιχα), είναι ελπιδοφόρο ότι ένα δυναμικό μονιμοποιεί τη σχέση του με το κίνημα και τον αγώνα, γεγονός που καταγράφηκε τόσο στην κατάληψη των γραφείων της Β/θμιας την πρώτη μέρα της απεργίας όσο και με τη συμμετοχή στη διαδήλωση της επομένης.
πηγή: Προλεταριακή Σημαία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου