Για τη Βουλή των εφήβων

Καμία συμμετοχή στη Βουλή των εφήβων

Κάθε χρόνο οι μαθητές της Β’ Λυκείου καλούνται τέτοια εποχή να γράψουν μια έκθεση για να πάρουν μέρος στη Βουλή των Εφήβων με σκοπό να εκφράσουν, όπως λένε, την άποψή τους για το τι συμβαίνει σήμερα.

Όμως είναι η Βουλή των Εφήβων ένα μέσο για να εκφράσει ο κάθε μαθητής την άποψή του; Οι μαθητές στριμωγμένοι από το καθημερινό τρέξιμο σχολείο-φροντιστήριο-σπίτι, οργισμένοι από το μέλλον που τους ετοιμάζουν ως αυριανούς φοιτητές και εργαζόμενους θέλουν με κάποιο τρόπο να ξεσπάσουν, να εκφράσουν τη συσσωρευμένη οργή τους. Το σύστημα, που το γνωρίζει πολύ καλά αυτό, εφευρίσκει συνεχώς τρόπους για να χειριστεί και να εκτονώσει αυτή τη μαθητική αγανάκτηση. Ένας τέτοιος τρόπος είναι και η Βουλή των εφήβων που απαξιώνει τα μαθητικά συμβούλια και τους αγώνες. Αν θέλεις να πεις κάτι, σου λέει το σύστημα, έλα να το πεις εδώ, από τα έδρανα της Βουλής, να σε δείξει και η τηλεόραση. Όμως, η οργή μας, δε θα πρέπει να εγκλωβίζεται σε τέτοιες δομές του συστήματος.

Εξάλλου, τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο μαθητικός κόσμος σήμερα είναι συνολικά και γι’ αυτό συνολική θα πρέπει να είναι και η απάντησή του. Τελικά, η Βουλή των εφήβων έρχεται να κατευνάσει την αγανάκτηση των μαθητών και σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί χώρο έκφρασης και συζήτησης των προβλημάτων. Διέξοδο στις ανησυχίες μας μπορεί να δώσει η συζήτηση με τους συμμαθητές μας στα πλαίσια του σχολείου, η ενεργή συμμετοχή μας στα μαθητικά συμβούλια και οι μαζικοί αγώνες.

Κανείς να μην έχει αυταπάτες ότι θα πετύχει κάτι μέσα από τη Βουλή των Εφήβων. Η ιστορία έχει δείξει ότι μόνο μέσα από συλλογικές κινητοποιήσεις μπορούμε να διεκδικούμε και να κερδίζουμε.