Πέμπτη 9 Οκτωβρίου 2025

Για να ζήσουμε πρέπει να αγωνιστούμε…

Το σύστημα στο οποίο ζούμε μας προορίζει για ένα μαύρο μέλλον. Είναι το σύστημα της παλιανθρωπιάς, της βρωμιάς, της φτώχειας, της εξαθλίωσης, της πείνας και των πολέμων. Σε μια ζωή χωρίς κανένα δικαίωμα στη δουλειά, στις σπουδές, στη διασκέδαση, στην ανθρωπιά.

Απέναντι σε αυτό το μέλλον πρέπει να αγωνιστούμε. Φοβούνται τους αγώνες μας γι’ αυτό κι έχουν βαλθεί να εμποδίσουν τους αγώνες μας.

…για να αγωνιστούμε πρέπει να μην τους αφήσουμε να μας δουλεύουνε

Συνελεύσεις: Οι μαθητές όπως και οι φοιτητές όπως και οι εργαζόμενοι πρέπει να αποφασίζουν σε συνελεύσεις. Σε μια συνέλευση είναι όλοι και όλες ίσοι, ακούγονται οι γνώμες και στο τέλος ψηφίζουμε τις προτάσεις. Απαιτούμε να γίνει συνέλευση χωρίς απουσίες όποτε υπάρχει σημαντικό ζήτημα που μας απασχολεί! Δεν αποφασίζουμε με περιφερόμενες κάλπες, γιατί έτσι δεν γίνεται διάλογος και δεν συζητιούνται οι σκέψεις και οι προτάσεις όλων.


Ποιος αποφασίζει: Αποφασίζει η συνέλευση. Δεν αποφασίζει ούτε το 15μελές ούτε (ακόμα χειρότερα) ο/η πρόεδρος. Το 15 μελές (ακόμα κι αν δεν συμφωνεί με την απόφαση της συνέλευσης) είναι υποχρεωμένο να την εφαρμόσει. Αν δεν είναι σε θέση να την εφαρμόσει, η συνέλευση μπορεί να εκλέξει μια επιτροπή αγώνα που θα αναλάβει να προωθήσει αυτά που αποφασίστηκαν στη συνέλευση

Τι πρέπει να είναι το 15μελές: Το 15μελές πρέπει να είναι όργανο που εξυπηρετεί τις μαθητικές διεκδικήσεις, τα αιτήματα και τους αγώνες μας. Δεν είναι επιτροπή εκδρομών και χοροεσπερίδων. Δεν είναι όργανο της Διεύθυνσης του σχολείου όπου ο/η Πρόεδρος παζαρεύει με τον Διευθυντή/ντρια απουσίες, εκδρομές και καταλήψεις. Το 15μελές πρέπει να συνεδριάζει και να οργανώνει συνελεύσεις.

Τι πρέπει να είναι τα Συντονιστικά σχολείων: Πρέπει να είναι συναντήσεις εκπροσώπων σχολείων, όπου αυτοί οι εκπρόσωποι μεταφέρουν τις αποφάσεις της συνέλευσης του σχολείου τους και όχι καπέλα που κάποιοι αποφασίζουν για λογαριασμό μας χωρίς εμείς να το ξέρουμε.

Όποτε κάνουμε αποχή ή κατάληψη: Απαιτούμε από τους καθηγητές μας να μην μας βάζουν απουσίες, όπως γινόταν άλλωστε τόσα χρόνια. Συμμαχούμε με καθηγητές και καθηγήτριες που είναι δίπλα μας, αλλά καταγγέλλουμε (ιδιαίτερα διευθυντές/ντριες) όταν μας απειλούν με αστυνομία και εισαγγελείς. Προσπαθούμε να μιλήσουμε σε γειτονικά μας σχολεία και να κάνουμε πορείες κοινές.

Ενάντια σε όλους τους μηχανισμούς που θέλουν να μας πνίξουν, θα βρούμε τα βήματα του αγώνα μας


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου