Μίκρυνε ο κόσμος ξαφνικά και
δε μας χωράει…
·
Δε χωράει τους φτωχούς μαθητές που δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα με
την εξεταστική εξόντωση της «τράπεζας θεμάτων», τα πανάκριβα φροντιστήρια, τον
αποκλεισμό από την τριτοβάθμια εκπαίδευση με τη βάση του 10.
·
Δε χωράει τους φοιτητές που πρέπει να αντιμετωπίσουν τις
διαγραφές, την εντατικοποίηση, τα μαζικά κοψίματα, την καθηγητική αυθαιρεσία,
την συνεχή υποτίμηση των πτυχίων και επαγγελματικών τους δικαιωμάτων.
·
Δε χωράει τους νέους εργαζόμενους που δουλεύουν τρίωρα και τετράωρα με
συμβάσεις μερικών μηνών για μισθούς πείνας. Κυρίως δεν χωράει αυτούς που για
ένα μεροκάματο χάνουν τη ζωή τους την ώρα της δουλειάς σε ένα δρομολόγιο delivery, σε μια οικοδομή ή σε ένα
μεγάλο έργο.
·
Δε χωράει τους πρόσφυγες και τους μετανάστες που κυνηγημένοι απ’ τον
πόλεμο και τη φτώχεια προσπαθούν να επιβιώσουν. Ξοδεύονται δισεκατομμύρια για
τους πολέμους και για να κρατούνται φυλακισμένοι οι πρόσφυγες σε μέρη σαν τη
Μόρια.
«Αναλώσιμοι και υποταγμένοι»
Όλους
εμάς που δε χωράμε στον κόσμο και στα κέρδη τους μας θυμούνται μόνο για να μας
πουλήσουν τα προϊόντα τους, να μας μάθουν πως να είμαστε πειθαρχημένοι, να
ακολουθούμε τη μόδα και την κουλτούρα τους. Μας μαθαίνουν από παιδιά να
γινόμαστε ανταγωνιστικοί και να αναπαράγουμε το σύστημά τους, να συμμετέχουμε
με καμάρι στις παρελάσεις τους, να ψηφίζουμε τις κυβερνήσεις τους. Εμάς θα
στείλουν να θυσιαστούμε σε πολέμους άδικους στο όνομα της «πατρίδας». Της
πατρίδας που μαζί με όλο τον πλούτο και τα λαό της, η ντόπια άρχουσα τάξη την
έχει ξεπουλήσει σε αμερικάνους και ευρωπαίους ιμπεριαλιστές.
Το σύστημά τους είναι σάπιο!
Να φτιάξουμε το δικό μας αύριο!
Στον κόσμο που μας ετοιμάζουν δε χωρούν το δικαίωμα
στην παιδεία, την υγεία, τη δουλειά, τη ζωή. Αυτό το σύστημα είναι σάπιο και
δεν έχει να μας προσφέρει τίποτε άλλο, εκτός από φτώχια, βία και
πολέμους.
Η
γενιά μας καλείται να διαλέξει αν θα θυσιαστεί για τα κέρδη και τα συμφέροντα
των μεγάλων του κόσμου ή θα προσπαθήσει να γκρεμίσει τους δυνάστες του. Η κάθε
μικρή μάχη που δίνουμε ή που δεν θα δίνουμε στο σχολείο, στο πανεπιστήμιο, στη
δουλειά, στη γειτονιά, στρώνει το δρόμο προς τη μια ή την άλλη κατεύθυνση.
Όσο κι αν ακούγεται δύσκολο είναι
σίγουρα πιο εύκολο από μια ζωή χωρίς δικαιώματα!
Να βγούμε στους δρόμους για να
ανατρέψουμε τα μέτρα που μας γκρεμίζουν τα όνειρα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου